De laatste van het jaar!

Het laatste blogberichtje van het jaar gaat naar Lulu. Het jongste nichtje van de familie.

Als kerstcadeautje maakte ik haar een trui/kleedje. 

De stofjes zijn ondertussen niet vreemd meer. Ooit kocht ik een grote lap vogeltjestricot met de bedoeling eens een kleedje te maken voor één van mijn dochters. Maar dochters worden groot en vinden het stofje te kleine meisjesachtig of dochters willen gewoon geen kleedjes dragen.

Maar ik ben ondertussen wel blij dat er enkele kleine nichtjes in de familie bijgekomen zijn die nog wel blij zijn met dit stofje. 

Er kunnen nog wat kleine spulletjes uitgemaakt worden denk ik. We zullen er zeker nog wel iemand tevreden mee stellen. 

Het werd een raglanmouw-kleedje van deze ontwerpster welke ik onlangs ontdekte op Etsy en ze heeft echt leuke patroontjes om makkelijke babykledij te maken. Er kwam zo goed als geen naaimachine aan te pas, bijna helemaal in elkaar gezet met de overlockmachine. Enkel de nepzakjes werden met de naaimachine bevestigd. Wat heb ik toch spijt dat ik deze niet had toen mijn meisjes nog baby waren. 

Bij deze wil ik jullie allemaal nog een fijn eindejaar toewensen en een creatief 2014!!!

Voor iedereen het allerbeste ...

... fijne feestdagen, een geweldig eindejaar en een even geweldig nieuw jaar met wat ieder voor zich verlangt. 

En hier is dat gewoon wat rust en niet te veel emotionele schommelingen en gebeurtenissen die je leven soms nogal onverwacht op z'n kop zetten. Maar al bij al hebben we toch van heel veel momenten kunnen genieten het afgelopen jaar. 

Ondertussen is hier al veel gegeten en zijn alle geschenkjes al vanonder de kerstboom verdwenen. En we mogen het zeggen ze waren weer leuk en origineel - hopelijk iedereen even tevreden. De meisjes thuis hebben gezorgd voor een persoonlijk cadeautje voor hun meter en peter. 

Hier op het net kwam ik al vele leuke voorbeelden tegen van beschilderde porseleinen tassen en zo een cadeautje maken voor meter/peter zagen ze vol enthousiasme zitten. 

En vanaf nu wordt er elke morgen koffie of thee gedronken uit deze leuke mokken. 

Jarige Tille

Het was weer feest dit weekend. En wat voor feest. Ons Louise mocht naar een yoga-verjaardagsfeestje.

De batterijen werden opgeladen en ze leerden ook masseren. Net wat ik nodig had een goede massage, maar ik wacht er nog steeds een beetje op.

Met lege handen mochten we niet vertrekken en Louise had een hele waslijst van cadeautjes opgesomd.

Het is geworden: een leuke colsjaal met glittertjes van Hema, leuke stickers, een schriftje en een mooie pen.

En zoals deze dame zegt: iedereen verdiend een jasje. Dus maakten wij ook werk van een jasje voor een schriftje. Net zo leuk om te maken en een even leuk resultaat. 

Stof: Bambiblauw

Patroon: 'Zo Geknipt!'

Party rocks!

Zo was het gisteren. Ons Elise nog net geen 12 heeft er haar eerste fuif opzitten. En het was geweldig. De Helena's van de klas hadden een verjaardagsfuif georganiseerd en de hele klas was uitgenodigd. Fuifen op deze leeftijd, het kan en zelfs op uren waar wij er niet aan zouden beginnen. Zij kunnen het, zo feesten en ze hebben niet meer nodig dan leuke muziek en elkaar. 

Ze werden overstelpt met één voor één superleuke cadeautjes. Ze waren de sterren van de avond die meiden. Dus van hieruit werd ook een leuk meidencadeau geprepareerd. Nog steeds vind Elise het leuk om iets zelfgemaakt te mogen geven en deze keer werd het een colsjaal met de nieuwste Petit Pan stofjes met daarin een zacht teddykatoentje. En samen met dit nog wat blitse nagellak en sjabloontjes welke ze dan op hun nagels kunnen lakken. 

Het openen van hun pakjes ging er met vele vreugdekreetjes en gilletjes aan toe. Geweldig om zien zo een bende samen. 

Cadeautjes openen, dansen, ... er werd zelfs geslowd van horen zeggen, maar dit was enkel zichtbaar voor beperkt publiek. En ze hadden dan ook een supercoole DJ: DJ Tijs die zowel de jongens als de meiden een dansje aangeleerd heeft en het feest ook aan de gang heeft gehouden (en mama het was iemand van de TV, van de elfenheuvel). 

Helena P. en Helena B. ons Elise was superblij dat ze erbij mocht zijn. Het was een mega, superformidastisch leuke fuif xxx

Een VW-outfit!

Dit is er nog ééntje voor Nand.

Na de babyborrel van onze Vinn vorige week was het gisteren de beurt aan Nand om samen met de familie en vrienden te borrelen. 

Na de vele complimentjes dat ze kreeg op haar cadeautjes, vroeg mijn zus of ik nog een beetje tijd over had om voor deze kleine held ook iets te maken om mee te pronken. Dat zag ik wel zitten. Ondertussen heb ik die babymaatjes al een beetje in de vingers.

Toevallig kwam ik op Etsy een tijdje geleden leuke patroontjes tegen voor jongetjes en was dit het geschikte moment om het uit te proberen. 

Een stoer kaptruitje en een sportief broekje met nepzakjes. Je zou voor minder terug een baby'tje willen. 

De patroontjes kan je hier terugvinden: de Hoodie en de nepzakken-Pants

En het toffe eraan, je kan ze helemaal met de overlock in elkaar zetten. Er hoeft zo goed als geen naaimachine aan te pas te komen. Dus ze zitten ook bijna op één, twee, drie in elkaar. 

Ze zullen hier zeker nog gemaakt worden. 

En Nand, geniet jij maar van je nieuwe outfit en maak niet teveel mama's jaloers hiermee hé!

Babyborrel #2

Het vervolg op zondag. Naast het knuffelzachte dekentje probeerde ik ook nog eens een ander soort babyrompertje.

Het werd een modelletje uit de Ottobrewinter 6/2012. Ik ben heel blij met het resultaat, maar zulke babypakjes is toch echt wel soms prulwerk om het goed in elkaar te kunnen steken. Vooral daar tussen de beentjes. Daar moest een extra stukje tussen verwerkt worden en dat vergde wel wat denkwerk vooraleer we er aan uit konden. Maar het is gelukt, niewaar!

Het tricootje is er eentje van het stoffenspektakel van vorig jaar. Meestal worden hier meisjesstoffen gekocht met al die prinsessen in de familie en omgeving. Maar deze vond ik zo leuk en gelukkig hé, want je weet maar nooit of er nog een kleine prins op je pad komt om iets leuks voor te maken. 

Onze Vinn kan weer blinken in zijn VW-rompertje tot hij er uit gegroeid is en dan maken we weer eens wat nieuws. 

En wat het volgende gaat zijn ... Ik denk dat ik voorlopig in de babyspulletjes blijf want het lijkt me hier een echte babyboom ...

Babyborrel #1

Gisteren was het de babyborrel van de jongste aanwinst in de familie. Vinn werd gevierd en kreeg zoals gewoonlijk de volle aandacht en werd heel hard verwend. Maar dat mag met baby'tjes he!

We zijn al een tijdje into babystuff maken en zo blijven we nog een tijdje bezig als je het hier kan geloven. Maar het is wel leuk om doen. 

Ik maakte voor hem dan ook een lekker warm knuffeldekentje zoals ik er al eerder maakte.

De vosjes vond ik een tijdje terug bij Bambiblauw en ik verwerkte het met een zachte groene harige fleec. Samen met een oranje paspel toverde ik het om tot dit zachte dekentje. 

Eéntje van 1,5m op 1,5m dus groot genoeg voor Vinn en te klein voor mama en papa ;-)

Kleine verwennerijen

Iedereen is zo fier op die kleine aanwinst in de familie. Ook de meisjes kijken er telkens naar uit om hem nog eens terug te zien. 

Wanneer hij pas geboren was, dan konden ze ook niet met lege handen naar het ziekenhuis gaan hé!

Op voorhand hadden we al wat kleine geschenkjes in huis gehaald en gemaakt. 

Dit was nog een deel dat was blijven hangen in mijn fotobestand. 

Met een restje van de walvistricot waar ik voor Louise een Charlie uit maakte, maakte ik voor Vinn zijn eerste coole mutsje en een broekje. 

Dit zijn echt leuke en snelle cadeautjes gemaakt voor pasgeborene. Het schattige patroontje voor het broekje vind je hier terug en voor de mutsjes moet je hier zijn wil je ze ook een keertje proberen. 

En zulke baby'tjes groeien als kool en ook Vinn die is ondertussen al bijna uit zijn broekje gegroeid na drie weken. 

Maatje 50

Deze jumpsuit van Kiind maakte ik voor onze kleine Vinn.

Het patroontje vond ik via Pinterest en had in meteen gepind voor ingeval er ooit nog eens ergens een baby'tje zou zijn waar ik het voor zou kunnen maken. Met wat beginnersfouten is het toch tot een goed einde gekomen. Want zo'n kleine pakjes vragen wel wat geduld en fijn werk. 

En ja, ik probeerde een maatje 50. Risicovol, want baby'tjes groeien snel en zou hij er wel in kunnen in dit lieve pakje. 

Dus, we namen het dan maar zo snel mogelijk mee naar het moederhuis. En wanneer je zo een pasgeboren baby'tje ziet weet je pas terug hoe klein het kan zijn. En ja hoor, hij kon er nog in en oooh zo schattig. Ondertussen denk ik dat het stiekem al het lievelingspakje van de mama is ;-)

Ik gebruikte een coupon van bij Bambiblauw en ben blij dat ik het niet laten liggen heb. Een leuk stofje voor jongens. Ik heb nog een restje waar zeker nog eens een T-shirt kan uit gemaakt worden. En de afwerking gebeurde met okerkleurige tricot wat wel goed matchte. 

En hier zie je hem dan in levende lijve en hij laat van zich horen: 83 decibel!!! Maar verder zo een schatje.

Voor zijn meter!

Onze Vinn in ondertussen al een weekje oud. Straf hé dat het allemaal zo snel kan gaan. 

Naast een fiere mama, papa, tantes, nonkels en nichtjes is er ook een fiere meter en peter. 

M'n zus vroeg me of ik voor de meter een leuke tas wou maken als dank voor haar meterschap en dat kon ik moeilijk weigeren. 

Het was bijna terug een Vinktas geworden, maar neen, het mocht wel eens iets anders zijn. Een tas naar een patroon van Noodlehead. Ik had de patroon al geruime tijd liggen maar nog steeds niets mee gedaan dus dat werd hoog tijd. 

Ik werd getipt dat groen één van haar lievelingskleuren was. Ik had nog wat leuke stofjes liggen van de Veritascollectie en daar gingen we dan mee aan de slag. 

Groene appeltjes in combinatie met jeans en een extra touch oranje door de kamsnap en het stiksel. 

We hadden hem nog kunnen vullen met verse appelen uit de tuin, maar daar denken we net iets te laat aan. Proficiat meteke, geniet ervan!

Hij is er! Hij is er!

Hij heeft lang op zich laten wachten maar eindelijk is hij er: Vinn!



De zoon waar mijn zus zolang op gewacht heeft, letterlijk en figuurlijk. Mijn zus wou al enkele jaren kinderen, maar dat liep niet van een leien dakje. En op het moment dat je bijna zou zeggen dat het niet meer hoeft gebeurd het toch plots. Een verhaal dat voor sommigen misschien niet vreemd is.

Eindelijk zwanger heeft ze er dan ook erg naar uitgekeken, maar ook toch een hele tijd met een bang hart dat het toch niet nog eens zou mislopen. Maar deze keer mocht het een zwangerschap zijn met een happy-end desondanks een hele bewogen  laatste periode.

Gisteren was mijn zus jarig even was er de vrees dat hij zich op dezelfde dag zou aankondigen. Het was misschien een dag om niet te vergeten maar hij heeft zich nog een dagje ingehouden die Vinn. Hij wou er zomaar niet uit, uit die warme knusse buik van zijn mama.



Gisterenavond kondigden de eerste weeën zich aan en tegen middernacht vertrokken ze richting ziekenhuis. We hadden voordien nog even met elkaar gebeld en voor mij was het net een flashback. Ik ging helemaal mee in haar verhaal en het leek of ik mijn bevalling van meer dan 8 jaar opnieuw beleefde. Straf hé, dat je zulke dingen toch blijft herinneren en toch ook wel koesteren.



Ook mijn zus zal het niet vergeten want hij heeft haar doen werken. Twee uur heeft ze moeten persen in de verloskamer en met man en macht heeft hij zijn blijde intrede gemaakt. Moe maar voldaan is ze en ze zijn zo gelukkig samen.



Anderhalve maand geleden maakten we samen werk van de doopsuiker. De gekende toiletrolletjes bekleed met een leuk stofje, suikerbonen een lintje en zijn naam. Een 100-tal, van bandwerk gesproken. En voor de kinderen gekleurde smarties in een leuk zakje met een sleutelhangertje van het zelfde stofje waarop zijn eerste letter geflockt werd. En deze keer heb ik ze allemaal zelf uitgesneden ;-)
Met veel liefde gemaakt ...