zondag 25 mei 2014

Mijn Tas in 't dubbel

April is de maand van de jarige vriendinnen. Ondertussen is het al mei geworden, al ver in mei. 
Het is ondertussen traditie geworden dat ik elk van hen een handgemaakte tas of dergelijke maak. Dus deze keer ook. 


Door tijdsgebrek zat ik wat achter op de planning en dat maakte het excuus groter om te wachten tot ik het nieuwe boek in handen had van Elisanna & Fynn: Mijn Tas.


Het is Alice geworden: spelen met plooien en hoeken! Het is echt een leuk modelletje om te maken en niet te moeilijk. Deze versie dan toch. Want ja, de dames maakten van elk modelletje twee verschillende versies: groot, klein, korte hengsels, lange hengsels, breed, smal, ...
En je kan ze geloven, je kan eindeloos combineren. 


Ik gebruikte voor beiden hetzelfde stofje maar verwerkte het in een andere richting. En ik ben dan steeds zo blij dat ik niet al te ver van Hexagoon woon, redder in nood wanneer je niet alles bij de hand hebt (op de normale openingsuren natuurlijk).


De dames en ikzelf zijn in ieder geval tevreden. De tassen zijn ondertussen ook al in gebruik genomen. En daar des huizes moeten ze altijd snel wezen want die beginnende puberdochters zouden er even snel mee gaan lopen.




dinsdag 20 mei 2014

Stof & Origami

Zoals jullie in mijn vorige bericht al gelezen hebben is de hele familie en nog vele anderen bezig met het inzamelen van papier zodat Hanne en Luc kraanvogels kunnen plooien voor de gezondheidswens om hun dochter die ernstig ziek is. 
Het plooien van de papieren kraanvogels lukt al aardig, maar ik wou toch ook eens testen of dit ging met stof.


Een lapje stof met wat versteviging en we begonnen eraan. 
Wat vloeken en een heet strijkijzer om de plooien wat de bevestigen en al bij al ben ik vrij tevreden van het resultaat. 




Maar vanaf nu gaan we gewoon terug verder met de papieren versie.
Al diegene die lieve Lulu, Hanne en Luc ook willen steunen gaan hier nog maar eens een kijkje nemen. 

Wij blijven mee vechten #teamlulu

zaterdag 17 mei 2014

#TEAMLULU


De laatste weken zijn hier in de familie heel turbulent geweest en dit zal spijtig genoeg nog een hele tijd duren. Het enige wat we kunnen hopen dat het een happy end mag krijgen. 

Ons nichtje Lulu is getroffen door een ernstige hersentumor. Mijn schoonbroer en schoonzusje zijn hier een tiental dagen geleden plots mee geconfronteerd geweest. Het zijn beiden twee lieve creatieve mensen die het beste en allergrootste geluk van de wereld verdienen op dit moment. 

Ze worden van alle uithoeken gesteund en dat is het minst wat we kunnen doen hun steunen met woorden, gedachten, liefde, ...
Er werd zelfs een zeer ontroerend liedje voor haar gemaakt! 

Het verhaal kan ik niet beter vertellen dan ze zelf proberen te doen. Hanne, mama van de allerliefste Lulu, heeft al een tijdje een eigen blog en probeert hier haar verhaal op een mooie manier van haar af te schrijven. 
Ik zou zeggen: 'Ga eens een kijkje nemen op haar blog' en elke manier van steunbetuiging is voor hen  een beetje energie om die oneerlijke feit dragelijk te maken. 


http://welkominlululand.blogspot.be

Lees er ook het verhaal van de 1000 kraanvogels en misschien kunnen we samen hen helpen om deze wens te kunnen realiseren.

Via #teamlulu kan je zowel op Facebook, Twitter als Instagram altijd iets achterlaten wat voor hen van grote steun kan betekenen.

Hier maakten we samen een vlaggenlijn om hopelijk de kamer van Lulu wat op te vrolijken. Ze ligt klaar in een pakje samen met een hoopje mooie papiertjes om morgen richting Gent te vertrekken en mama en papa wat werk te bezorgen bij het plooien van de kraanvogels.